Sejmowa porażka prezydenckiego projektu o wsparciu Ukraińców. Kopia rozwiązań rządowych.

Sejm nie przyjął prezydenckiej propozycji zmiany ustawy o wsparciu dla obywateli Ukrainy w kontekście konfliktu zbrojnego na terenie tego kraju. Podczas inauguracyjnego rozpatrywania projektu w październiku złożono dwa wnioski o jego oddalenie. W piątek większość parlamentarna poparła je w głosowaniu.

Przeciw projektowi opowiedziało się 244 parlamentarzystów, 198 było za, trzech powstrzymało się od głosu.

Prezydencki projekt nowelizacji ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa został sformułowany w reakcji na zawetowanie pod koniec sierpnia przez prezydenta Karola Nawrockiego nowelizacji ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy. Po skierowaniu do Sejmu projekt poddano konsultacjom społecznym. W międzyczasie parlament uchwalił, a prezydent zatwierdził następną ustawę o pomocy obywatelom Ukrainy, przygotowaną przez rząd, która ma na celu doszczelnienie systemu otrzymywania przez obcokrajowców świadczeń na rzecz rodziny.

Projekt prezydencki, poza wydłużeniem legalności pobytu obywateli Ukrainy w Polsce, powtarza znaczną część postanowień dotyczących wygaszania niektórych form pomocy, które znalazły się w ustawie rządowej.

Prezydent zaproponował również zagadnienia, które nie znalazły się w ustawie rządowej. Pierwsza z nich dotyczy zmian w Kodeksie karnym i zakładała zaostrzenie kary za nielegalne przekroczenie polskiej granicy do pięciu lat pozbawienia wolności i podniesienie przedziału kary za organizowanie nielegalnego przekraczania granicy – od 2 do 12 lat pozbawienia wolności.

Kolejną zmianą zaproponowaną przez prezydenta, której zabrakło w ustawie rządowej, było wprowadzenie kary za propagowanie banderyzmu oraz działań OUN-UPA na identycznych zasadach, jak za propagowanie nazizmu, komunizmu czy faszyzmu.

Zgodnie z prezydenckim projektem nowelizacji karze pozbawienia wolności do lat trzech podlegałaby osoba, która „publicznie propaguje ideologię nazistowską, komunistyczną, faszystowską, ideologię Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, frakcji Bandery, i Ukraińskiej Armii Powstańczej lub ideologię nawołującą do użycia przemocy w celu wpływania na życie polityczne lub społeczne”.

Ponadto zgodnie z zapisami projektu Instytut Pamięci Narodowej miał się zajmować ewidencją, gromadzeniem, przechowywaniem, opracowywaniem, zabezpieczaniem, udostępnianiem oraz upowszechnianiem dokumentów odnoszących się do zbrodni popełnionych na osobach narodowości polskiej lub obywatelach polskich innych narodowości w okresie od 8 listopada 1917 r. do 31 lipca 1990 r. przez członków i współpracowników Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów frakcji Bandery i Ukraińskiej Armii Powstańczej oraz innych ukraińskich formacji współpracujących z Trzecią Rzeszą Niemiecką.

Trzecią zmianą zaproponowaną przez prezydenta, której także nie uwzględniono w ustawie rządowej, była modyfikacja w ustawie o obywatelstwie polskim. Na jej mocy minimalny okres nieprzerwanego pobytu w Polsce wymagany do uznania obcokrajowca za obywatela polskiego miał zostać wydłużony z 3 do 10 lat. (PAP)

dsr/ mark/

Źródło