Jakie przyczyny mogą sprawić, że ktoś stanie się wyrzutkiem?

Wyrzutek to osoba odrzucona przez społeczeństwo. Wszystkie jej próby ponownego włączenia się do kręgu społecznego kończą się tym samym scenariuszem: ponownym odrzuceniem. Dlaczego ktoś staje się wyrzutkiem i jak może uciec od tej roli?

Kiedy grupa odrzuca osobę

W każdej grupie odrzucenie przybiera różne formy. W szkole może to być wyśmiewanie, obelgi, a nawet nękanie fizyczne. W grupach dorosłych odrzucenie może przybierać formę subtelnego ignorowania, gdzie nie ma wyraźnej pogardy, ale jedna osoba czuje się bardzo źle, podczas gdy wszyscy inni, jakby za wcześniejszą zgodą, odgrywają swoją rolę.

Wyrzutek to osoba, w której większość ludzi zaczyna dostrzegać to, co w sobie odrzuca. Mogą to być cechy takie jak niepewność siebie czy brak sukcesów zawodowych. Mogą to być jednak również cechy, które z jakiegoś powodu były zakazane w danym zespole. Na przykład szef nie lubi niespokojnych pracowników lub tych, którzy lubią przejmować inicjatywę. Jeśli szef zdoła zaszczepić tę postawę w pozostałych członkach zespołu, pracownik z takimi cechami może stać się wyrzutkiem i spotkać się z wieloma negatywnymi reakcjami.

Albo inny przykład. Są zespoły, w których panuje atmosfera ambicji. Członkowie takich zespołów stawiają sobie i sobie nawzajem ambitne cele i są bardzo dumni, gdy im się uda. Jeśli do takiego zespołu dołączy osoba pozbawiona tej cechy, może stać się wyrzutkiem, ponieważ inni nie będą w stanie jej szanować i dostrzegą w niej to, czego sami nie chcieliby w sobie widzieć – brak chęci do osiągnięcia czegokolwiek w życiu.

Zatem w większości przypadków okazuje się, że osoba odrzucona znajduje się w określonej grupie. Jeśli ta sama osoba znajdzie się w innej społeczności, gdzie jej wrodzone cechy nie są odrzucane, może czuć się tam całkiem komfortowo.

Czasami w grupach dziecięcych wyrzutkami są dzieci, których rodzice są nadopiekuńczy i nieustannie kontrolują ich życie. Odrzucenie może być również spowodowane jakąś nieakceptowalną przez grupę cechą – chorobą, cechą osobowości, przynależnością do określonej klasy społecznej, ubóstwem lub, przeciwnie, bezpieczeństwem finansowym.

W takim przypadku konieczna jest analiza wartości tkwiących w danej grupie i odrzucanych cech. Następnie należy zrozumieć cechy osoby, która stała się wyrzutkiem. Jeśli ta sprzeczność jest nierozwiązywalna, konieczne jest znalezienie nowej grupy lub zbudowanie relacji w oparciu o te informacje.

Kiedy człowiek odrzuca innych

Zdarza się jednak, że ktoś staje się wyrzutkiem w niemal każdej grupie. To zupełnie inna sytuacja. Tutaj musimy zrozumieć, jakie cechy danej osoby czynią ją wyrzutkiem.

Po pierwsze, taki wyrzutek może początkowo odrzucać wiele wartości wyznawanych przez grupę i okazywać ich brak w pewnych wypowiedziach i działaniach. To z kolei stanowi wystarczający powód do odrzucenia.

Po drugie, każdy członek wspólnoty pełni jakąś funkcję, robiąc coś pożytecznego dla wspólnoty. Wyrzutek natomiast odmawia wniesienia czegokolwiek do grupy. Skupia się na sobie i swoich odmiennościach. W ten sposób prowokuje innych do odrzucenia. Jak można zaakceptować kogoś, kto sam się odrzuca?

Po trzecie, osoba wykluczona może po prostu nie być w stanie budować relacji ze społeczeństwem ze względu na swoje unikalne cechy. Jeśli taka osoba nie reaguje na impulsy ze strony innych i zamyka się w sobie, tracąc zdolność do dialogu, ona również może stać się wykluczona.

W życiu, bycie wyrzutkiem nie wymaga jednoczesnego wystąpienia wszystkich tych czynników. Jeden lub dwa wystarczą, by wywołać odrzucenie. W pierwszym przypadku, gdy dana osoba odrzuca wartości grupy, reakcja ze strony innych może być najsilniejsza. W drugim przypadku, gdy dana osoba po prostu nie potrafi nawiązać dialogu, odrzucenie może być bardziej subtelne.

Aby więc zmienić sytuację, konieczne jest zrozumienie przyczyn, które doprowadziły do danego problemu w każdym konkretnym przypadku, tak aby można je było później skorygować.