W jaki sposób psychoterapia pomaga człowiekowi?

Ludzie pragną i dążą do zarządzania różnymi procesami: zawodowymi, osobistymi, twórczymi i biznesowymi, przy czym to, co osobiste, jest ze sobą powiązane i należy do ich prerogatyw. Zatem pewność siebie, w tym ta oparta na pozytywnych doświadczeniach, daje największe szanse na rozwój, a dobry nastrój sprzyja odporności psychicznej na nieprzyjemne sytuacje i niedoskonałości innych.

Jednak każdy jest inny; niektórzy lepiej reagują na terapię grupową, podczas gdy innym pomaga terapia indywidualna. Co więcej, oba podejścia mogą być korzystne w różnych sytuacjach.

Psychoterapia indywidualna jest dość powszechną metodą pomocy i analizy psychologicznej, opierającą się na indywidualnych sesjach i interakcji między specjalistą a klientem.

Samoanaliza jest inna. Jest odpowiednia dla tych, którzy rozumieją i akceptują siebie wystarczająco dobrze, którzy są „przewidywalni dla siebie”, nawet gdy szukają i znajdują uzasadnienia dla swoich decyzji i działań, nawet w spontanicznych wypowiedziach.

Samoanaliza i późniejsza poprawa są najbardziej dostępne dla osób harmonijnie rozwiniętych, psychicznie przygotowanych i silnych. Takie osoby są świadome niedoskonałości innych i własnych reakcji, a zatem mogą wybrać styl komunikacji, nawet samoizolację, który im odpowiada. Mogą również wybierać różne formy aktywności, w tym komunikację, kiedy czują się najbardziej komfortowo. To jest główna różnica między osobą dojrzałą i samowystarczalną a osobą, która pozostaje zależna od innych w kwestii swoich nastrojów i działań – ich działań, opinii i prób manipulacji.

Korzyści płynące z rozwoju osobistego są bezpośrednio związane z psychologicznymi potrzebami każdej jednostki, nie poprzez samodzielną pracę nad sobą czy autoanalizę, ale poprzez terapię grupową, wśród osób o podobnych poglądach, które podzielają podobne ścieżki, doświadczenia życiowe i wrażenia. Oczywiście, takie podejście sprawdza się najlepiej, gdy w grupie panuje relacja oparta na zaufaniu; w przeciwnym razie zamykanie się i powstrzymywanie emocji nie wchodzi w grę.

Dobrze zorganizowana dyskusja grupowa sprzyja szczerej wymianie opinii i doświadczeń, inicjując procesy refleksji, autorefleksji, a nawet zewnętrznego zrozumienia, w które trudno jest w pełni zaangażować się poprzez samą introspekcję. Spojrzenie na własne działania z zewnętrznej perspektywy jest jednym z warunków jaśniejszego, bardziej obiektywnego postrzegania.

W terapii grupowej zaufanie buduje się na otwartości i uznaniu własnych błędów, niedociągnięć i niedoskonałości przez innych uczestników. Sprzyja to otwartemu dialogowi, a nawet tworzeniu mikrogrup i par opartych na zainteresowaniach, łączących osoby o podobnych doświadczeniach „ciosów losu”. To z kolei rodzi chęć dalszego dzielenia się wrażeniami.

Psychoterapia grupowa opiera się na zasadzie jedności – to sposób, w jaki spotykają się „dwie samotne dusze” lub osoby, które doświadczyły żałoby po kimś. Podstawowe metody skutecznej komunikacji grupowej opierają się na ugruntowanym podejściu psychologicznym, kładącym nacisk na istotę problemu i wizualizującym kontakt: każdy jest bliski i otwarty, łatwo nawiązać kontakt, a rezultatem jest jasny sens, działanie i rozpoznanie pragnień, z informacją zwrotną od zespołu – członków grupy, którzy dzielą podobne nierozwiązane problemy.

Kolejną zaletą jest to, że technika ograniczania problemu sprawdza się w grupowej analizie trudnych sytuacji. Kiedy różne osoby w grupie dyskutują o tym problemie, związek przyczynowo-skutkowy staje się jaśniejszy i mniej „zniechęcający”, a z drugiej strony, zbiorowa mądrość podpowiada skuteczniejsze rozwiązania. Prowadzi to do zrozumienia, że ludzie mogą kierować swoim życiem z większą pewnością siebie, adekwatnie, logicznie, a nie tylko intuicyjnie.

W formule praktyki na żywo, wykorzystując techniki dekompozycji zespołu, członkowie grupy sami stają się obiektem wzajemnego wpływu i komunikacji. Wypracowuje się dziesiątki spostrzeżeń. Sami są bardzo zadowoleni, słysząc i rozumiejąc, jak bardzo mają rację, jak się rozwijają, nabierają siły i pokonują swoje problemy. To kolejny sposób na zwiększenie odporności psychicznej i przetrwanie w warunkach chaosu i paniki, sposób na skupienie się pomimo turbulencji otaczających ich sytuacji.