Skarbówka masowo weryfikuje wpłaty. Grożą poważne konsekwencje

Skarbówka masowo weryfikuje wpłaty

Wpłaty na konta, darowizny od rodziny czy znajomych – wydają się sprawą prywatną, prawda? Niestety, coraz częściej trafiają one pod lupę Urzędu Skarbowego, który masowo sprawdza legalność takich transakcji. Choć wielu osobom wydaje się, że darowizny w rodzinie są zwolnione z podatku, rzeczywistość bywa inna. Brak zgłoszenia darowizny może wiązać się z poważnymi konsekwencjami.

Darowizna to szczególny rodzaj umowy cywilnoprawnej (art. 888 KC), w której darczyńca bezpłatnie przekazuje swój majątek obdarowanemu. Jej charakter prawny oraz obowiązki podatkowe zależą od stopnia pokrewieństwa, wartości darowizny i tego, czy została odpowiednio zgłoszona do Urzędu Skarbowego. Warto wiedzieć, kto i kiedy powinien pamiętać o obowiązkach wobec fiskusa, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji.

Trzy grupy podatkowe

Wysokość podatku od darowizny zależy od stopnia pokrewieństwa między darczyńcą a obdarowanym. Ustawa o podatku od spadków i darowizn (art. 14 ust. 3 Ustawy o podatku od spadków i darowizn) dzieli obdarowanych na trzy grupy:

Grupa 1 – najbliższa rodzina, obecny małżonek, zstępni: syn, córka, wnuki, prawnuki, wstępni: matka, ojciec, dziadkowie, rodzeństwo, pasierb, ojczym, macocha, teściowie, zięć, synowa;

Grupa 2 – dalsza rodzina, zstępne rodzeństwo: siostrzeniec, bratanek, rodzeństwo rodziców: wuj, ciotka, zstępni i małżonkowie pasierbów, małżonkowie rodzeństwa, rodzeństwo małżonków, małżonkowie rodzeństwa małżonków, małżonkowie innym zstępnych (np. żona wnuka);

Grupa 3 – osoby niezaliczone do dwóch poprzednich grup oraz osoby niespokrewnione z obdarowanym.

W ustawie określono wartości darowizn zwolnionych z podatku. Przy obliczaniu uwzględnia się okres ostatnich pięciu lat. Jeśli w tym czasie jedna osoba nie przekroczyła wyznaczonej kwoty, nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego. Natomiast w przypadku przekroczenia tej wartości, nawet o kilka groszy, darowiznę z grupy 1 należy zgłosić na druku SD-Z2. Grupy 2 i 3 korzystają z formularza SD-3.

Limity dla poszczególnych darczyńców, to:

Grupa 1 – 36 120 zł;

Grupa 2 – 27 090 zł;

Grupa 3 – 5 733 zł.

Maksymalny czas na zgłoszenie darowizny do Urzędu Skarbowego

Jeżeli darowizna w grupie 1 przekroczy ustawowy limit, należy zgłosić ten fakt do Urzędu Skarbowego w ciągu sześciu miesięcy. W przypadku tej grupy zgłoszenie ma charakter informacyjny, a darowizny są zwolnione z podatku. Jednak brak zgłoszenia lub odpowiednich dokumentów może skutkować uznaniem obdarowanego za osobę, która popełniła oszustwo podatkowe, co może prowadzić do kontroli skarbowej.

Darowizny przekraczające limity w pozostałych grupach są objęte podatkiem. Standardowa stawka podatku wynosi od trzech proc. do 20 proc., w zależności od wartości nadwyżki i grupy podatkowej. W przypadku niezgłoszenia darowizny, urząd może nałożyć karną stawkę w wysokości 20 proc. wartości otrzymanych pieniędzy.

To jednak nie wszystko – niezapłacony podatek może skutkować dodatkowymi sankcjami. W ramach tzw. „odpowiedzialności karnej skarbowej” obdarowany może zostać ukarany grzywną, której wysokość zależy od stopnia naruszenia przepisów i uszczuplenia budżetu państwa.

WIDEO: Otwarty Notariat – Szczerze o pieniądzach odc. 248

red / polsatnews.pl

Źródło