Biznes Fakty
Zmiany w usługach dentystycznych w ramach NFZ w 2025 roku
W styczniu 2025 roku zwiększa się liczba usług dentystycznych dostępnych w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ). Chodzi między innymi o pantomogram dla pacjentów leczonych endodontycznie i protetycznie czy też procedury w przypadku zwichniętych zębów.
Mimo że każdy ubezpieczony ma prawo do takich świadczeń, to leczenie stomatologiczne finansowane przez NFZ nie jest powszechnie wybierane przez pacjentów. Powodem są przede wszystkim długie kolejki, ograniczona dostępność nowoczesnych zabiegów i materiałów oraz jakość usług.
Choć media piszą o „600 plus na dentystę”, to żadne świadczenie nie zostało ustanowione. Pieniądze nie trafiają do rąk pacjentów, by mogli sami opłacić wizytę. Rozszerzono katalog procedur, które przysługują ubezpieczonym w ramach NFZ.
Obecne powiększenie liczby gwarantowanych świadczeń dentystycznych to efekt „Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2024 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia stomatologicznego”. Jak możemy przeczytać w Dzienniku Ustaw, wskazane w rozporządzeniu zmiany weszły w życie 3 stycznia 2025 roku. Jedyny wyjątek stanowi tu kwestia znieczulenia ogólnego u tak zwanych dzieci niewspółpracujących – tu wejście w życie to 1 stycznia 2026 r.
PEŁNA TREŚĆ ROZPORZĄDZENIA >>>
Zmiany w liczbie usług dentystycznych w NFZ
Rozporządzenie daje np. możliwość uzyskania w NFZ takich świadczeń jak:
– zdjęcie pantomograficzne w przypadku leczenia endodontycznego oraz przed rozpoczęciem udzielania świadczeń protetyki stomatologicznej (raz na pięć lat); – zdjęcie pantomograficzne dla dzieci i młodzieży od 5. r. ż. do ukończenia 18. roku życia „w uzasadnionych medycznie przypadkach przy podejrzeniu nieprawidłowości rozwojowych zębów, zmian chorobowych w obrębie kości szczęk lub zapalenia przyzębia lub w diagnostyce ognisk infekcji zębo- i niezębopochodnych” (raz na trzy lata).
Refundacja ma dotyczyć też:
– nietraumatyzujące unieruchomienie zębów w przypadku zwichnięć i złamań korzenia, złamań wyrostka zębodołowego, replantacji zęba wybitego przez dzieci i młodzież; – zdjęcie szyny przy wymianie unieruchomienia lub zakończeniu leczenia zachowawczego złamania szczęk; – lakierowanie jednej czwartej łuku zębowego za pomocą lakierów fluorkowych (w pierwszych sześciu latach życia dziecka); – nieinwazyjne leczenie niewielkich ubytków na powierzchniach żujących zębów trzonowych oraz zapobiegania rozwojowi próchnicy w otaczających ubytki bruzdach; – zabezpieczenia przed rozwojem próchnicy w otaczających ubytki bruzdach przez uszczelnienie zdrowych bruzd materiałem typu flow.
Co więcej, zgodnie z rozporządzenie usługi w ramach NFZ obejmują też protezę całkowitą górną i dolną o charakterze overdenture opartą na zabezpieczonych korzeniach zębowych.
W rozporządzeniu wskazano również refundację świadczenie dla dzieci do 3. r. ż.:
– wizytę adaptacyjną u stomatologa dla dzieci w trzecim roku życia (o ile nie wykorzystano jej wcześniej); – co najmniej dwie wizyty adaptacyjne – w przypadku dzieci odczuwających lęk przed dentystą; – kontrolę higieny jamy ustnej; – ocenę stanu morfologicznego i funkcji żucia oraz wyrzynania zębów; – wdrożenie profilaktyki ortodontycznej; – profilaktykę profesjonalną próchnicy.
Zmiany w usługach dentystycznych od 2026 roku
Nowe przepisy zwiększają też listę pacjentów uprawnionych do refundacji znieczulenia ogólnego – w tym przypadku nowe przepisy zaczną jednak obowiązywać dopiero od 1 stycznia 2026 r.
Znieczulenie ogólne ma od 2026 r. przysługiwać m.in.:
– dzieciom i młodzieży do ukończenia 18. roku życia, u których występują alergie na znieczulenie miejscowe; – dzieciom i młodzieży do ukończenia 18. roku życia z zaburzeniami ogólnoustrojowymi, u których lęk związany z zabiegiem stomatologicznym lub obecność infekcji okołozębowych może negatywnie wpłynąć na stan ogólny pacjenta; – dzieciom do ukończenia 3. roku życia „niewspółpracującym” z co najmniej 8 ubytkami próchnicowymi lub wymagającym leczenia co najmniej 4 zębów – endodontycznie lub ekstrakcji zębów; – dzieciom i młodzieży do ukończenia 18. roku życia „niewspółpracującym”, które mimo zastosowanego uspokojenia farmakologicznego nie pozwalają w opinii lekarza specjalisty w dziedzinie chirurgii stomatologicznej lub stomatologii dziecięcej na bezpieczne wykonanie zabiegu; – dzieciom i młodzieży do ukończenia 18. roku życia wymagającym natychmiastowego leczenia ostrego, zębopochodnego stanu zapalnego w okolicy szczękowo-twarzowej lub wykonania zabiegu chirurgicznego w obrębie jamy ustnej.
Jak podała „Rzeczpospolita”, według szacunków resortu zdrowia refundacja nowych zabiegów stomatologicznych to koszt w przypadku:
– pantomogramów maksymalnie 26,5 mln zł rocznie; – profilaktycznych świadczeń stomatologicznych dla dzieci w 3. roku życia – od 1 mln zł do 1,67 mln zł rocznie; – wizyt adaptacyjnych dzieci w 3. roku życia – średnio 3,44 mln zł rocznie; – świadczeń ze znieczuleniem ogólnym – od 40 do 60 mln zł rocznie; – protez całkowitych – od 15,8 do 22,62 mln zł rocznie.
Czytaj także: Dlaczego Polacy nie leczą zębów na NFZ? Raport NIK >>>
