Co można ukryć za stwierdzeniem „nie mogę”?

Nigdy nie mów sobie: „Nie mogę”. To pozbawia cię mocy.
R. Bach.

Jak często słyszymy, jak inni mówią: „Nie mogę!”. Mówi to szef, ładna dziewczyna, żona, mąż czy urzędnik. Czasami nawet w to wierzymy, ale jak często sami mówimy „nie mogę”? Co kryje się za tym powiedzeniem?

Zazwyczaj nieotrzymanie tego, czego się chce, lub odmowa komuś czegoś jest czymś złym. Odmowa może być denerwująca, rozczarowująca (jeśli istniała fascynacja) i może prowadzić do konfliktów i uraz. To zrozumiałe. Na przykład:

– Kochanie, wyjdź za mnie!
– Nie mogę!
– Ty draniu!

Mogę założyć, że „nie mogę” to bajka, w tym sensie, że to nieprawda. Dlaczego?

Ponieważ zamiast „nie potrafię” często mają na myśli „nie chcę” lub „nie wiem jak”. To proste: „nie chcę” oznacza, że nie ma chęci, ale jest ktoś, kto wywołuje tę niechęć; jeśli to „nie wiem jak”, to jest okazja, żeby się czegoś nauczyć.

Ale dlaczego po prostu nie powiedzieć „nie chcę”, na przykład pożyczyć pieniędzy? To po prostu nie brzmi dobrze, bo „nie mogę” jest winą pewnych okoliczności, przyczyn niezależnych od nas, które uniemożliwiają nam zrobienie czegoś. Jeśli powiesz „nie chcę”, autorstwo jest jasne, sugerując, że podjąłem decyzję, a nie, że „gwiazdy tak się ułożyły”.

Jeśli ktoś wykorzysta tę historię, żeby cię odrzucić, możesz zadać pytania i wyjaśnić powód, dla którego „nie mogę”. Zazwyczaj usłyszysz odpowiedź „obiektywne okoliczności”. Myślę, że ważniejsze jest zrozumienie siebie, ponieważ często opowiadamy sobie tego typu historie. Na przykład: Nie mogę zarabiać więcej pieniędzy, nie mogę być popularny wśród dziewczyn, nie mogę schudnąć, nie mogę biegać rano, wstawać wcześnie, nie jeść wieczorem, nie mogę przestać się denerwować, jeśli oni…, on…, nie stać mnie na nowy samochód, mieszkanie, dom, podróż, wakacje. Możesz kontynuować listę; jest nieskończona, bo każdy ma swoją historię zaczynającą się od słów „nie mogę”. Historii jest tyle, ilu ludzi.

Zastanówmy się, co z tym zrobić. Możemy godzinami tłumaczyć sobie, dlaczego nam się nie udaje, zaczynając od „bo nie potrafię”, ale nic się nie zmieni. Warto myśleć inaczej, aby osiągnąć inny rezultat. Na przykład tak.

Zamiast „Nie mogę zarabiać więcej”, powiedz sobie „Nie chcę zarabiać więcej” lub „Nie wiem, jak”. Wtedy masz szansę się czegoś nauczyć i odkryć korzyści, które pomogą ci zrozumieć, dlaczego nie chcesz się wzbogacić. Mówienie prawdy jest pomocne, przede wszystkim wobec siebie, dzięki czemu możesz przestać żyć w iluzjach i zacząć wprowadzać zmiany w swoim życiu.

Dla wrażliwych osób

Ludzie często używają tego samego argumentu, aby usprawiedliwić swoją urazę: Jestem obrażony, ponieważ… może to być cokolwiek, na przykład, że są źli, nie szanują mnie, są niesprawiedliwi itd. Więc nie mogę powstrzymać się od poczucia urazy. Ale jeśli ujmę to tak: nie chcę reagować inaczej, nie chcę nie czuć się urażony (żeby zrobić sobie krzywdę) albo nie wiem, jak przestać. Skoro zyskanie jakiejś korzyści poprzez histerię, narzekanie i urazę, na przykład pieniędzy, szacunku, możliwości, jest korzystne, to może warto poznać inne sposoby osiągnięcia tego, czego się chce? Jeśli nie wiesz, jak, możesz się dowiedzieć, przeczytać odpowiednią literaturę. Ale to już nie jest ta sama słaba, „nie mogę” postawa; to świadomy wysiłek pracy nad swoimi uczuciami, decyzja o zaprzestaniu grania ofiary.

Co wybierzesz?