Jak wydostać się z trójkąta Karpmana?

Każdy może uwolnić się od negatywnych ról trójkąta Karpmana, samodzielnie lub z pomocą psychologa. Wystarczy uczciwa samoocena i chęć zmiany. Czasami nie jest to łatwe, ale wciąż możliwe.

Na przykład, zdałeś sobie sprawę, że wpadłeś w rolę ofiary. Kluczowe jest zrozumienie, że wiele naszych działań nie jest przypadkowych, ale raczej podyktowanych chęcią uwolnienia się od odpowiedzialności za pewne obszary naszego życia i, szczerze mówiąc, doświadczeniem intensywnych emocji towarzyszących samej negatywnej sytuacji. Myślę, że każdy z nas, jeśli spojrzymy uczciwie na swoje życie, może sobie przypomnieć przynajmniej kilka sytuacji, w których znalazł się w sytuacji, w której absolutnie nie powinien.

Musisz uznać te uczucia i szczerze odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak trudno jest wziąć odpowiedzialność i co dokładnie próbujesz zrzucić na barki prześladowcy. To bardzo poważne pytanie. Czy trudno ci brać odpowiedzialność za swoje relacje lub własne zachowania? Temat odpowiedzialności jest dość poważny i wymaga pewnego poziomu osobistej dojrzałości. Tak czy inaczej, każdy z nas spędza życie, ucząc się brać odpowiedzialność za pewne obszary swojego życia. I to zupełnie normalne, że czasami nie jest łatwo udźwignąć tę odpowiedzialność i chcesz ją zrzucić na kogoś innego.

Jednak nadużywane przerzucanie winy prowadzi do pewnych problemów i prowadzi do ślepej uliczki. W ten sposób żaden problem nie zostanie rozwiązany. Co więcej, odpowiedzialność przerzucana na prześladowcę nie jest w rzeczywistości akceptowana; stwarza jedynie iluzję odpowiedzialności.

Teraz, po tak uczciwej analizie swoich motywacji, musisz po prostu zacząć stopniowo brać odpowiedzialność za te obszary swojego życia, w których przerzucałeś odpowiedzialność na prześladowcę. Porażki w karierze? Musisz stopniowo znaleźć sposoby na wykorzystanie swojego potencjału w wybranej dziedzinie. Nie podoba Ci się coś w sobie? Naucz się to korygować. Oczywiście, nie jest to łatwa droga i może zająć trochę czasu, ale to jedyny sposób na uwolnienie się od destrukcyjnych ról.

Jeśli zdajesz sobie sprawę, że wszedłeś w rolę prześladowcy, przeprowadź tę samą szczerą autoanalizę, co w pierwszym przypadku i zacznij badać swoją samoocenę. Dlaczego potrzebujesz czuć się lepszym? Być może powody leżą w twoich relacjach rodzinnych. W takim przypadku psychoterapia może być pomocna. Zastanów się, dlaczego musisz się bronić kosztem innych? Być może nie jest jeszcze za późno, aby zrobić coś w życiu, z czego będziesz dumny. Wtedy nie będziesz już czuł potrzeby wyładowywania swojego braku spełnienia na kimś innym. Oczywiście, przyznanie się do tego przed sobą może być bardzo trudne, ale jest niezbędne, jeśli zdecydowałeś się coś zmienić.

Jeśli po przeanalizowaniu modelu Trójkąta Karpmana odnajdziesz się w roli ratownika, najbardziej otrzeźwiającą rzeczą dla ciebie będzie uświadomienie sobie, że w życiu osoby ratowanej w ten sposób nie ma żadnych pozytywnych skutków. Wielokrotnie słuchasz ofiary, wczuwasz się w jej sytuację, ale wszystkie twoje rady dotyczące realnej zmiany trafiają w próżnię, ponieważ ofiara ich nie potrzebuje. Jeśli ratownik pojawi się w związku romantycznym, relacja ta osiąga ślepy zaułek, a każda ze stron realizuje własne potrzeby. To uświadomienie może ujawnić ratownikowi iluzoryczną naturę jego roli. Czy w ogóle jej jeszcze potrzebujesz?

Aby zatem wyjść poza role w trójkącie Karpmana, należy przeanalizować motywacje wszystkich uczestników, zrozumieć, jakie potrzeby próbują zaspokoić w tak nieharmonijny sposób i podjąć pewien wysiłek. Oczywiście, w życiu trudno jest rozpoznać pewne aspekty siebie, a tym bardziej je zmienić. Niemniej jednak model Karpmana pozwala nam zrozumieć, co tak naprawdę się dzieje.