Francja znowu głosuje? Rezygnacja szefa rządu, Lecornu.

Francuski premier, Sebastien Lecornu, złożył rezygnację z urzędu – poinformował w poniedziałkowym oświadczeniu Pałac Elizejski, dodając, że prezydent Emmanuel Macron ją zaakceptował. Lecornu objął stanowisko 9 września. Jest premierem sprawującym urząd najkrócej w historii V Republiki, to jest od 1958 roku.

Wystąpienie Lecornu jest przewidziane na około godzinę 10.45.

Jego abdykacja wydarzyła się jeszcze przed pierwszym posiedzeniem nowego rządu, planowanym na popołudnie w poniedziałek.

W niedzielny wieczór premier obwieścił niekompletny jeszcze skład rządu, który jednakże wywołał dezaprobatę zarówno opozycji, jak i prawicowej partii Republikanie, która miała brać udział w tym gabinecie.

W poprzednich tygodniach premier prowadził rokowania z partiami politycznymi w kwestii warunków, na jakich udzieliłyby poparcia jego mniejszościowemu gabinetowi. Rozchodziło się w szczególności o kompromis w kwestii budżetu na rok 2026, który miał uwzględniać działania oszczędnościowe, mające na celu okiełznanie wysokiego deficytu budżetowego i długu publicznego.

Część opozycji od początku deklarowała, że nie poprze rządu Lecornu, i groziła mu votum nieufności. Opowiadała się za przyspieszonymi wyborami parlamentarnymi, a nawet domagała się ustąpienia prezydenta Macrona, obciążając go winą za bieżącą sytuację.

W reakcji na abdykację Lecornu, lider opozycyjnego, skrajnie prawicowego Zjednoczenia Narodowego (RN), Jordan Bardella, zaapelował do Macrona o rozwiązanie parlamentu. To implikowałoby zarządzenie przedterminowych wyborów.

Poprzednie wybory miały miejsce we Francji latem 2024 roku, po decyzji Macrona o rozwiązaniu parlamentu. Nie doprowadziły do wyłonienia stabilnego parlamentu – żadna z trzech głównych sił politycznych nie dysponuje teraz większością umożliwiającą samodzielne utworzenie rządu.

Po tych wyborach uformowały się kolejno dwa rządy mniejszościowe, tworzone przez partie centrum (obóz polityczny Macrona) oraz Republikanów. Oba te rządy (pierwszy pod przewodnictwem Michela Barniera, drugi – pod przewodnictwem Francois Bayrou) były zmuszone do złożenia dymisji z powodu przegłosowanego przez opozycję w parlamencie wotum nieufności. Rząd Lecornu był trzecią próbą powołania rządu przez centrum i prawicę.

Z Paryża Anna Wróbel (PAP)

awl/ akl/

Źródło