Dlaczego warto wszystko uważać za dobre?

Chcę od razu powiedzieć, że nic na tym świecie samo w sobie nie jest dobre ani złe. Absolutnie nic. To my, ludzie, uznajemy coś na świecie za dobre lub złe. A świat w żaden sposób się nie zmienia, niezależnie od tego, czy uznajemy go za dobry, czy za zły. Ale od tego zmienia się coś innego – nasz stan wewnętrzny. Bo jeśli wszystko uznajemy za złe, zaczynamy cierpieć, a jeśli wszystko uznajemy za dobre, stajemy się szczęśliwi.

„Ale jak?” – możesz zaprotestować. „W końcu to jest naprawdę dobre, a tamto złe?”. I poprawię cię – to jest dobre albo złe DLA CIEBIE. Dla kogoś innego wszystko będzie na odwrót. Bo ty uważasz to za dobre, a tamto za złe. I w każdej chwili możesz zacząć myśleć inaczej.

Paradoks ludzkiej psychiki polega właśnie na tym, że nasze szczęście i cierpienie nie zależą w żaden sposób – ani trochę! – od tego, co dzieje się „w rzeczywistości” (w końcu w rzeczywistości wszystko jest po prostu dane). Zależy jedynie od tego, co o tym myślimy. A jeśli myślimy o czymś jako o czymś dobrym – zaczynamy czuć się szczęśliwi, a jeśli myślimy o czymś jako o czymś złym – zaczynamy cierpieć.

Przetestuj i przekonaj się sam. Zacznij uważać za dobre wszystko, co wcześniej uważałeś za złe lub neutralne. Zacznij uważać za dobre to, co inni uważają za złe lub neutralne. Na początku będzie ci się to wydawać nienormalne – i będzie nienormalne, bo będzie dla ciebie nietypowe. Ale wkrótce zasmakujesz w tym sposobie myślenia.

A potem będziesz zdumiony. Okazuje się, że wszystko, absolutnie wszystko można uznać za dobre i możesz się z tego cieszyć! Cokolwiek ci się przydarza, cokolwiek dzieje się w tobie – można to uznać za dobre. I ciesz się tym.

Co więcej, kiedy zaczynasz postrzegać wszystko jako dobre, zaczynasz dostrzegać więcej możliwości dla siebie. Kiedyś ignorowałeś znaczną część swoich możliwości, ponieważ uważałeś, że to, co do nich prowadzi, jest złe. W końcu staramy się nie zwracać uwagi na to, co uważamy za złe. Ale jeśli wszystko postrzegamy jako dobre, zaczynamy zwracać uwagę na wszystko. I wszystko wykorzystywać.

Oczywiście, możesz znowu zaprotestować: „Ale co, jeśli zobaczę, że jedna osoba próbuje zabić drugą? Czy powinienem uznać to za coś dobrego?”. Odpowiem: po pierwsze, jak chcesz. Możesz uznać to za dobre lub złe, a jedna osoba i tak spróbuje zabić drugą. Po drugie, możesz uznać za dobre to, że chcesz zapobiec morderstwu – i zacząć to robić. Możesz nawet uznać za dobre poświęcenie życia, by uratować inną osobę – i to również zrobić.

To samo jest możliwe w sytuacji, gdy sam zamierzasz popełnić zło. Możesz uznać za dobro nie tylko swój impuls do popełnienia zła, ale także swoje przekonanie, że zła nie należy popełniać. I nie należy go popełniać. Co więcej, jeśli wszystko uznajesz za dobre, jest mało prawdopodobne, że zaczniesz popełniać zło. Bo wtedy będziesz szczęśliwy, a szczęśliwi ludzie nie dążą do wyrządzania zła innym.

Ogólnie rzecz biorąc, musisz zrozumieć, że właśnie teraz, właśnie teraz, tysiące ludzi umiera i zabija się nawzajem. I dzieje się wiele innych „złych” rzeczy. I nic nie możesz z tym teraz zrobić. Możesz tylko uznać to za złe i cierpieć, albo uznać to za dobre i być szczęśliwym. Oczywiście, możesz wybrać, by uznać to za złe i cierpieć. Większość ludzi właśnie tak postępuje: wybiera, by uważać wszystko za złe i cierpieć z tego powodu przez całe życie. Ale czy naprawdę tego potrzebujesz?

Podsumowując. W każdej chwili możesz zacząć uważać wszystko za złe i cierpieć z tego powodu. I w każdej chwili możesz zacząć uważać wszystko za dobre i cieszyć się z tego. Możesz wybrać jedno i drugie. Zarówno cierpienie, jak i szczęście. Wybór należy do Ciebie!