Co mówi spojrzenie rozmówcy?

Spojrzenie osoby może wiele powiedzieć zarówno o jej nastawieniu do nas, jak i o myślach, które pojawiają się u rozmówcy podczas rozmowy. Wpływ na to ma kilka czynników jednocześnie: czas trwania kontaktu wzrokowego, kierunek spojrzenia, a nawet zwężenie lub rozszerzenie źrenic. O tym wszystkim dowiesz się w tym artykule.

Obserwacje psychologów pokazują, że podczas kontaktów osobistych rozmówcy nie są w stanie patrzeć na siebie bez przerwy, a jedynie przez nie więcej niż 60% czasu. Jednak czas kontaktu wzrokowego może przekroczyć te granice w dwóch przypadkach: u zakochanych i u osób o agresywnym usposobieniu. Dlatego też, jeśli obca osoba patrzy na ciebie długo i intensywnie, najczęściej wskazuje to na ukrytą agresję.

Czas trwania kontaktu wzrokowego zależy od odległości między rozmówcami. Im większa odległość, tym dłuższy kontakt wzrokowy jest możliwy między nimi. Dlatego komunikacja będzie skuteczniejsza, jeśli partnerzy siedzą po przeciwnych stronach stołu – w takim przypadku zwiększenie odległości między nimi zostanie zrekompensowane wydłużeniem czasu kontaktu wzrokowego.

Kobiety patrzą dłużej na tych, którzy im się podobają, a mężczyźni dłużej na tych, którzy im się podobają. Jak pokazują obserwacje, kobiety częściej niż mężczyźni patrzą prosto w oczy, a zatem rzadziej postrzegają bliskie spojrzenie jako zagrożenie. Wręcz przeciwnie, kobieta odbiera bezpośrednie spojrzenie jako wyraz zainteresowania i chęć nawiązania kontaktu. Chociaż kobiety nie wszystkie bezpośrednie spojrzenia mężczyzn postrzegają pozytywnie, wiele zależy od samej osoby.

Nie należy sądzić, że bezpośrednie spojrzenie jest oznaką szczerości i otwartości. Osoba, która umie kłamać, potrafi wpatrywać się w oczy rozmówcy, a także panować nad swoimi dłońmi, nie pozwalając im zbliżyć się do twarzy. Jeśli jednak kłamca nie jest tak wyszkolony, na przykład dziecko, oszustwo można łatwo rozpoznać: jego dłonie sięgają twarzy, zasłaniając usta i nos, a oczy błądzą dookoła.

Zwężenie i rozszerzenie źrenic nie podlega świadomości, dlatego ich reakcja bardzo wyraźnie wskazuje na zainteresowanie partnera. Rozszerzenie źrenic świadczy o wzroście zainteresowania Tobą, ich zwężenie świadczy o wrogości. Należy jednak obserwować te zjawiska dynamicznie, ponieważ rozmiar źrenicy zależy również od oświetlenia. W jasnym świetle słonecznym źrenice są wąskie, w ciemnym pomieszczeniu źrenice rozszerzają się.

Teoria programowania neurolingwistycznego głosi, że na podstawie ruchów oczu rozmówcy można dowiedzieć się, jakie obrazy aktualnie pojawiają się w umyśle rozmówcy i co w danej chwili robi: czy coś wymyśla, czy coś sobie przypomina.

Jeśli partner patrzy w lewo lub tylko w górę, oznacza to, że jest pogrążony we wspomnieniach wzrokowych. Takie spojrzenie można zaobserwować u osoby odpowiadającej na pytanie „Jak wygląda banknot sturublowy?”.

Spojrzenie w górę i w prawo ujawnia konstrukcję wizualną. Osoba próbuje wyobrazić sobie coś, czego nigdy nie widziała. Na przykład, spróbuj wyobrazić sobie swojego bliskiego przyjaciela w skafandrze astronauty.

Spojrzenie w lewą stronę wskazuje na pamięć słuchową. Na przykład, przypomnij sobie dźwięki fortepianu. Jeśli wzrok jest skierowany w prawą stronę, jest to oznaką konstrukcji słuchowej. Wyobraź sobie na przykład, jak mówią kosmici.

Patrząc w dół, na lewo – wewnętrzna rozmowa z samym sobą.

Spojrzenie w dół, w prawą stronę lub po prostu w dół, wywołuje wrażenia kinestetyczne. Na przykład emocjonalne i dotykowe. To właśnie tam kieruje się wzrok, gdy przypominasz sobie odczucia z miękkiego, ciepłego łóżka, w którym leżysz.

W przypadku osób leworęcznych sytuacja jest zupełnie odwrotna.

Umiejętność swobodnego i dyskretnego patrzenia w oczy rozmówcy, a także analizowania wyników okaże się nieocenioną pomocą zarówno w codziennych rozmowach, jak i w przypadku ważnej rozmowy biznesowej.