Komunikacja z introwertykiem

Introwertycy to osoby skupione na sobie, skłonne do introspekcji, głębokiej refleksji i filozofowania. W przeciwieństwie do ekstrawertyków, którzy rozumieją siebie poprzez otoczenie, introwertycy muszą zagłębić się w swoje myśli, doświadczenia i marzenia, aby naprawdę zrozumieć siebie, a do tego potrzebna jest im samotność.

Ważne jest, aby zrozumieć, że introwertycy i ekstrawertycy znacznie się różnią: myślą inaczej, inaczej podchodzą do sytuacji i ostatecznie można nawet powiedzieć, że introwertyk (w przeciwieństwie do ekstrawertyka) żyje w dwóch światach. Jednym jest świat realny, a drugim świat jego myśli. W konsekwencji te dwa typy osobowości „mówią różnymi językami”. To samo słowo lub fraza może im przekazywać różne znaczenia. Dlatego chcę poruszyć kwestię, jak rozumieć „język introwertyka”.

Ekstrawertycy często nie rozumieją, że nie należy nagle przerywać introwertykowi. Takie zachowanie mogłoby go zrazić, zaburzając jego rutynę, przestrzeń osobistą i sposób myślenia. Najlepiej umówić się na spotkanie z wyprzedzeniem, aby introwertyk mógł się do niego mentalnie przygotować i rozważyć ważne szczegóły.

Introwertycy mają trudności z szybkim znajdowaniem odpowiedzi, więc rozmawiając z nimi, nie wymagaj natychmiastowej odpowiedzi. Jeśli introwertyk nie odpowiada, nie oznacza to, że nie chce z tobą rozmawiać lub próbuje coś ukryć. Zrozum, że twój rozmówca potrzebuje czasu na sformułowanie odpowiedzi. Zatrzymaj się, nie spiesz się.

Introwertycy zużywają dużo energii na komunikację, więc nie przerywaj im. Po pierwsze, introwertycy to osoby wrażliwe; silnie reagują na brak uwagi i mogą nie powtarzać tego, co już powiedzieli, aby uchronić się przed kolejnymi „niepokojami”. Po drugie, jeśli introwertyk zdecyduje się na „powtórzenie”, będzie potrzebował dodatkowej energii. A takie całkowite marnowanie energii może doprowadzić do tego, że po prostu zamkną się w sobie, nawet jeśli chcą kontynuować rozmowę.

Introwertyk jest bardzo wrażliwy na to, co mówi, wkłada w to całe serce i duszę, dlatego, aby go nie urazić, a pokazać, że jego słowa są dla ciebie tak samo ważne, powtórz to, co usłyszałeś.

Ponieważ Twoja percepcja różni się od percepcji introwertyka, możesz zapytać, czy dobrze zrozumiałeś. Kluczem jest sformułowanie pytania jako wyraz zainteresowania drugą osobą. Warto na to zwrócić uwagę, ponieważ introwertyk może zinterpretować Twoje pytania jako sygnał, że nie potrafisz jej zrozumieć.

Po wysłuchaniu rozmówcy, podziel się swoją opinią. Zastanów się dokładnie, co powiesz. W końcu pamiętamy, że introwertycy łatwo ulegają emocjom. Na zewnątrz będą spokojni i powściągliwi, ale to niekoniecznie oznacza, że będą tak samo zrównoważeni wewnętrznie. Twoje słowa mogą wywołać burzę emocji, ale nie dadzą tego po sobie poznać. Po prostu zapamiętają, co powiedziałeś, a związane z tym uczucia zapiszą się w ich pamięci jeszcze wyraźniej.

Twój partner nie zawsze będzie gotowy, by zrobić pierwszy krok. Zachęcaj go do otwarcia się i otwarcia przed tobą serca. Daj mu na to pozwolenie, bo chce wiedzieć, że interesujesz się nim i jego opinią. Zacznij od zapytania, jak minął mu dzień, daj mu możliwość rozmowy i dowiedzenia się więcej. O cokolwiek zapytasz (w granicach rozsądku), doceni twoje zainteresowanie.

Fizjologicznym powodem zachowań introwertyków jest stale wysoki poziom aktywności elektrycznej mózgu, a co za tym idzie, wyższe pobudzenie kory mózgowej niż u ekstrawertyków. Być może dlatego introwertycy ograniczają swoją komunikację, aby uniknąć osiągnięcia szczytowego poziomu pobudzenia. Dlatego wskazane jest okazjonalne komunikowanie się z introwertykiem na piśmie, ponieważ ta metoda komunikacji jest mniej pobudzająca.

Znalezienie wspólnego języka z introwertykiem może być trudne, ale jeśli ci się to uda, odkryjesz wspaniały świat osoby, która głęboko myśli, która nigdy nie pozostaje obojętna wobec niczego, która jest zdolna do przeżywania głębokich uczuć w prostych, codziennych sprawach…

Będziesz zaskoczony!