Preferencje dotyczące nastroju i koloru

Naukowcy odkryli związek między różnymi typami nastroju ludzi a ich preferencjami kolorystycznymi. Odkryli, że uczucia depresji i melancholii najczęściej kojarzą się z odcieniami szarości, podczas gdy w dobrym nastroju ludzie preferują kolor żółty. Fakt ten można wykorzystać do diagnozy pacjentów, z którymi kontakt werbalny jest niemożliwy.

Autorzy publikacji, pod kierownictwem Petera Whorwella z Uniwersytetu w Manchesterze, zauważyli, że pomimo powszechności takich określeń jak „zielona melancholia”, „czarna zazdrość” i innych, nikt jeszcze nie przeprowadził systematycznego badania, aby określić preferencje ludzi co do określonych kolorów w zależności od ich nastroju. W ramach swoich badań naukowcy stworzyli koło barw, na którym umieścili cztery odcienie każdego koloru: żółty, czerwony, pomarańczowy, zielony, fioletowy, niebieski, różowy i brązowy. Uwzględnili również czerń i biel oraz cztery odcienie szarości.

Zespół Whorwella przeprowadził następnie badanie z udziałem trzech grup pacjentów: 105 zdrowych osób, 110 osób z przewlekłym lękiem i 108 osób z przewlekłą depresją. Każdy ochotnik z każdej grupy został poproszony o wybranie swojego ulubionego koloru, koloru, który najbardziej go pociągał, oraz koloru, który odzwierciedlał jego nastrój w ciągu ostatnich kilku miesięcy.

Dodatkowo, dodatkowa grupa 204 zdrowych ochotników kategoryzowała kolory jako „pozytywne”, „negatywne” lub „neutralne”. Niezależnie od nastroju, ochotnicy ze wszystkich trzech grup zdecydowanie uznali niebieski za swój ulubiony kolor, podczas gdy uczestnicy zirytowani i przygnębieni preferowali ciemniejsze odcienie. Żółty został uznany za najbardziej atrakcyjny kolor we wszystkich trzech grupach.

Co więcej, większość osób w dobrym nastroju nie była w stanie skojarzyć swojego nastroju z żadnym kolorem, a ci, którym się to udało, wskazywali na kolor żółty. Osoby doświadczające depresji i lęku w ponad połowie przypadków wybrały odcienie szarości jako kolor odzwierciedlający ich nastrój. Co więcej, odcień koloru może czasami mieć decydujące znaczenie. Na przykład jasne odcienie niebieskiego prawie nigdy nie były kojarzone przez ochotników ze złym nastrojem, podczas gdy ciemne odcienie – tak.

Autorzy badania planują rozwinąć swoją pracę i wykorzystać uzyskane wyniki do diagnozy stanu psychicznego pacjentów, którzy nie mówią lub gdy używanie języka werbalnego może być niewłaściwe.

„To kolejny sposób pomiaru lęku i depresji u ludzi, który nie wymaga słów. Co najciekawsze, może być znacznie lepszy niż pytania werbalne” – skomentował Whorwell publikację.