Kto ma prawo do udziału obowiązkowego? Czy udział obowiązkowy może być dziedziczony?

Wnuki, które nie zostały wymienione w testamencie zmarłego dziadka, mogą otrzymać środki finansowe po śmierci rodziców, którzy mieli prawo do zachowku. Artykuł Kodeksu cywilnego dotyczący zachowku przewiduje jego dziedziczenie. Krąg spadkobierców jest jednak dość ograniczony. Dowiedz się, kto może ubiegać się o zachowek.

Czym jest akcja zastrzeżona?

Zachowek jest regulowany przez artykuły 991–1011 Kodeksu cywilnego . Jego głównym celem jest ochrona interesów najbliższych krewnych spadkodawcy w procesie dziedziczenia majątku. Zachowek podlega zapłacie nawet wtedy, gdy dana osoba nie została wskazana w testamencie. W ten sposób prawo chroni majątek rodzinny i dąży do jego utrzymania w gronie rodzinnym .

Zgodnie z Kodeksem, uprawniony do zachowku może żądać od spadkobiercy, który zgodnie z testamentem otrzymał na jego rzecz majątek, zapłaty równowartości pieniężnej przypadającej mu części spadku.

Jasnym przykładem zastosowania zachowku jest sytuacja, gdy ojciec, po zawarciu związku z inną kobietą, przekazuje cały swój majątek swojej obecnej partnerce. Dzieci zmarłego, każde z osobna, mogą dochodzić zachowku od głównego spadkobiercy .

Należy zauważyć, że zachowku można dochodzić również od spadkobierców testatora, którzy odziedziczyli jego majątek za jego życia , a także od osób, na rzecz których sporządzono testament windykacyjny. W takich przypadkach prawo do zachowku przysługuje również w sytuacjach dziedziczenia ustawowego , gdy majątek testatora został rozdysponowany za jego życia.

Prawo do zachowku wygasa po upływie 5 lat od dnia otwarcia testamentu albo śmierci spadkodawcy.

Komu przysługuje część obowiązkowa?

Najbliższa rodzina zmarłego ma prawo do udziału w jego majątku. Kto ma prawo do udziału w jego majątku?

• potomkowie (dzieci, wnuki, prawnuki),
• współmałżonek,
• rodzice (jeśli testator nie miał dzieci).

Podobnie jak w przypadku dziedziczenia z mocy prawa, prawo do zachowku przysługuje krewnym w ustalonej kolejności . W pierwszej kolejności do swojego udziału zgłaszają się dzieci i małżonkowie, następnie wnuki i prawnuki, a także rodzice zmarłego, jeśli nie mieli dzieci.

Jaka jest wysokość zachowku? Zgodnie z Kodeksem Cywilnym, zachowek wynosi dokładnie połowę spadku, który spadkobierca mógłby otrzymać z mocy prawa. Jeżeli spadkodawca jest ubezwłasnowolniony lub małoletni, wysokość zachowku wzrasta do dwóch trzecich spadku z mocy prawa .

Czy można przekazać zastrzeżony udział w drodze dziedziczenia?

Artykuł 1002 Kodeksu cywilnego określa procedurę dziedziczenia zachowku. Różni się on jednak od dziedziczenia ustawowego. Zgodnie z tym artykułem, prawo do zachowku może dziedziczyć tylko osoba, która już jest jego właścicielem . Co to oznacza? Zachowku, który mieli otrzymać rodzice spadkodawcy, nie mogą dziedziczyć ich bracia i siostry, czyli ciotki i wujowie spadkodawcy.

W praktyce prawo do zachowku dziedziczą zazwyczaj wnuki i prawnuki spadkodawcy , którzy zgodnie z Kodeksem są już uznani za uprawnionych do zachowku. W takim przypadku wysokość zachowku pozostaje niezmieniona. Przeliczanie zachowku w zależności od statusu spadkobiercy, tj. udziału wnuków w kolejności dziedziczenia z mocy prawa , nie jest przeprowadzane.

Istnieje jednak wyjątek , który może skutkować dziedziczeniem zachowku przez osoby, którym nie przysługuje on z mocy prawa. Jeżeli zachowek został już przyznany przez sąd i wynosi określoną kwotę, ale osoba uprawniona do niego umiera przed jego otrzymaniem, zachowek staje się długiem . Dziedziczy się go na zasadach ogólnych, czyli na podstawie sporządzonego testamentu lub w drodze dziedziczenia ustawowego. W takiej sytuacji zachowek może…

Źródło